Ο «Προμηθέας και η Αθηνά» είναι τραγωδία σε μια πράξη. Το κείμενο αποτελείται από πέντε σκηνές: η πρώτη, η τρίτη και η πέμπτη είναι διάλογος μεταξύ Προμηθέα και Αθηνάς. Η δεύτερη και η τέταρτη είναι μονόλογος της Ανθρωπότητας. Μπορείτε πιο νοητικά να θεωρήσετε ότι είναι σχεδόν η Πανδώρα, γιατί έχει σχέση. Και εδώ μπαίνουμε και στο άλλο πλαίσιο, άμα το θεωρήσουμε με αυτόν τον τρόπο, είναι: Προμηθέας και Επιμηθέας. Ο Προμηθέας είναι αυτός που είναι ικανός να μην κάνει το λάθος. Τώρα, το μετατρέπετε σε πιο σύγχρονο λεξιλόγιο: άρα, δεν είναι άνθρωπος. Γιατί, όταν έρχεται η Πανδώρα και του λέει να ανοίξει το κουτί, δεν το ανοίγει και μετά λέει είναι λάθος και το κλείνει. Αλλά, απλώς δεν το ανοίγει καθόλου. Αυτό είναι κάτι που είναι πολύ σημαντικό και το χρησιμοποιούμε πολύ στη στρατηγική. Μερικές φορές, όταν σας προτείνουν κάτι και φαίνεται να είναι ωραίο, είναι πολύ δύσκολο να μην το αποδεχτείτε και να δείτε μετά ότι ήταν λάθος. Δεν υπάρχει απαραίτητο πείραμα. Η γνώση να επαρκεί για να μην έχουμε ανάγκη να κάνουμε ένα πείραμα.