Φανταστείτε ότι η τεχνολογία και η επιστήμη είναι ικανή να παράγει εντελώς συνθετικό αίμα. Ότι δεν έχουμε ανάγκη να κάνουμε πια καμία αιμοδοσία. Φανταστείτε το σαν ιδέα. Δηλαδή έχουμε μια καλλιέργεια, όπως έχουμε καλλιέργεια κυτταρική, μπορούμε να κάνουμε μια καλλιέργεια με όλα τα στοιχεία που αποτελούν το αίμα, αυτό γίνεται με έναν σύνθετο τρόπο. Το πρώτο πράγμα που θα καταλάβετε, οι σύλλογοι, είναι ότι θα εξαφανιστείτε. Το ερώτημα είναι αν θα είναι καλό. Θα μου πείτε μα αυτός είναι ο στόχος οι άνθρωποι να έχουν πρόσβαση σε αυτό το αίμα. Ενώ λέμε με άλλες τεχνικές πιο ανθρώπινες, πιο μαιευτικές ότι αυτό θα είναι μια πρώτη πράξη βαρβαρότητας. Διότι δεν θα έχουμε πια την δυνατότητα να κάνουμε κάτι που πραγματικά μας χαρακτηρίζει ως ανθρώπους. Πολύ συχνά αναρωτιόμαστε πια είναι η διαφορά μεταξύ των ανθρώπων με τα ζώα. Ένα από τα στοιχεία που μας χαρακτηρίζει είναι η αιμοδοσία. Πολύ απλό κριτήριο δεν είναι; Όπως το έχουμε, ας πούμε με το θέμα της ανάγνωσης, μπορούμε να πούμε ότι έτσι θα εισέλθουμε σε μια συλλογική μνήμη, εδώ το θέμα της αιμοδοσίας, δεν έχουμε δει κανέναν ζώο που να το κάνει. Τώρα να το κάνει επιπλέον συστηματικά όπως το κάνουμε εμείς αυτό είναι εντελώς αδιανόητο. Έχει ενδιαφέρον λοιπόν ότι άμα σκεφτείτε σε κάποια φάση ότι η ωριμότητα της τεχνολογίας ή της επιστήμης καταφέρνει να κάνει αυτό το πράγμα θεωρώντας ότι ούτως ή άλλως όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι άχρηστοι με την έννοια ότι δεν θα δώσουν ποτέ το αίμα τους, άρα δεν είναι ανάγκη να το παλεύουμε ας κάνουμε ένα συνθετικό και θα το δίνουμε. Τότε ξαφνικά εφόσον θα σας το απαγορέψουν με έναν τρόπο έμμεσο, μετά αυτοί που έδιναν το αίμα τους τόσα χρόνια θα αναρωτηθούν αν είναι πια άνθρωποι. Π.χ. έχετε ένα παιδί που δεν του αρέσει να διαβάζει ξαφνικά του λέτε ούτως η άλλως απαγορεύεται να κοιτάξεις οποιοδήποτε βιβλίο ούτε καν να το διαβάσεις, να το κοιτάξεις. Θα δείτε βέβαια ότι θα έχουμε γρήγορα ένα φαινόμενο του τύπου Καποδίστρια, απαγορεύουν τις πατάτες τότε τις θέλω άμα τις δώσουν λέω γιατί να τις φάω. Εδώ είναι ακριβώς το ίδιο δεν καταλαβαίνουμε ότι είναι μια δυνατότητα που μας προσφέρετε από την Ανθρωπότητα και όχι από την κοινωνία να κοινωνήσουμε με ένα τρόπο ο οποίος όχι μόνο είναι ανθρώπινος αλλά ακολουθεί μερικές διδαχές.