Η Αρμενική εκκλησία είχε παρελθόν.
Ήταν χτισμένη πάνω στο βυζαντινό ναό του Αγίου Γεωργίου του Παλαιοκαστρίτη.
Άλλο ένα παράξενο χειρόγραφο.
Κι εδώ η αναφορά ήταν ξεκάθαρη.
1341.
Λειτουργούσε ως ανάγραμμα της αρχής του π.
Νέος κύκλος.
Πολυκυκλικότητα.
Ο Ιωάννης ο ΣΤ’ ο Καντακουζηνός δεν ήταν μόνο και μόνο βυζαντινός αυτοκράτορας αλλά και ιστορικός.
Αυτή η λεπτομέρεια τον είχε αγγίξει.
Δύσκολοι καιροί για τους Αυτοκράτορες.
Και η ικανότητά του έσωσε στοιχεία και δομές που θα είχαν καταρρεύσει με άλλους.
Μπορεί να διέσωσε δίχως να σώσει.
Αλλά το είχε κάνει.
Και αυτή ήταν η ουσία.
Όλοι είχαν άποψη μετά από αιώνες.
Μόνο που ήταν μετά.
Και τώρα σκεφτόταν το πριν.
Μέσα στην εκκλησία υπήρχαν τα στοιχεία του παρελθόντος
που είχαν γράψει την ιστορία του μέλλοντος.
Δεν ήταν μόνο το τέλος αλλά και η αρχή.
Έτσι έπιασε και πάλι το βέλος για να γράψει τη συνέχεια στην εκκλησία.