Κυριακή: Χαίρομαι που είναι εδώ.
Βασιλική: Κι εγώ.
Κυριακή: Θα το προσέχεις για μένα.
Βασιλική: Θα το προσέχω γιατί είναι το έργο του Δασκάλου.
Κυριακή: Κι εγώ.
Βασιλική: Γι’ αυτό είμαστε εδώ με τη Φωτεινή.
Κυριακή: Το βλέπω.
Βασιλική: Και κανείς να μην το βλέπει, θα συνεχίσουμε.
Κυριακή: Γιατί αυτός ξέρει.
Βασιλική: Κι αυτός επέλεξε.
Κυριακή: Επέλεξε να το γράψει.
Βασιλική: Επέλεξε να τον ζωγραφίσει.
Κυριακή: Δεν ήθελε να την ξεχάσει.
Βασιλική: Δεν πρόκειται να την ξεχάσει.
Κυριακή: Ούτε εμείς.
Βασιλική: Ακόμα και να το κάναμε, αυτός θα συνεχίσει.
Κυριακή: Πάντα συνεχίζει.
Βασιλική: Και δεν σταματά.
Κυριακή: Ακάθεκτος. Γι’ αυτό χαίρομαι περισσότερο.
Βασιλική: Ανήκει στη μνήμη μέλλοντος.
Κυριακή: Αυτό είναι το πρέπον.
Βασιλική: Χάρη σε σένα.
Κυριακή: Γιατί το ζήτησα;
Βασιλική: Ναι.
Κυριακή: Χάρη και σε σένα.
Βασιλική: Γιατί δεν ζήτησα;
Κυριακή: Ναι.