Ο νοητικός χώρος του Δασκάλου
είναι πιο μεγάλος από αυτόν
των μαθητών του
διότι ο Δάσκαλος έχει
ολόκληρη την εικόνα
και βλέπει πάντα το όλο,
οι μαθητές τα δίνουν όλα
ενώ ο Δάσκαλος
παραμένει μελετητής
του σύμπαντος
κι όχι της γειτονιάς
επειδή τον αφορά
μόνο και μόνο η αλήθεια
αφού ξέρει από την αρχή
ότι μόνο αυτή μπορεί
να βοηθήσει την ομορφιά
που θα σώσει τον κόσμο
γι’ αυτό τα σώματα
στη διδασκαλία
δεν είναι συμμετρικά
αλλά συμπληρωματικά.