Πριν γίνει οποιαδήποτε γενοκτονία, οι Αρμένιοι είναι ένας φυσιολογικός, κλασικός λαός. Όταν έρχεται η γενοκτονία και γενοκτονούνται οι μισοί από τους Αρμένιους, οι άλλοι μισοί ξαφνικά δίνουν τεράστια σημασία στο τι είναι μνήμη. Γιατί λένε, άμα ξεχάσουμε και εμείς μπορεί να μας ξεχάσουν εντελώς. Αυτό σαν αίσθημα φαίνεται λίγο αφαιρετικό. Απλώς επειδή έχουμε ζήσει και εγκλήματα πολέμου τέτοιου τύπου, σε ένα χωριό, φανταστείτε ότι είσαστε ένα χωριό που δεν έχει κανένα πρόβλημα, ξαφνικά έρχεται ένας κατακτητής, σκοτώνει σχεδόν τους πάντες και μένετε δύο άτομα. Άμα και εσείς οι δύο δεν αποφασίσετε να μην ξεχάσετε, είναι πολύ απλό θα θυμηθείτε για λίγο, σιγά-σιγά θα ξεχάσετε και στο τέλος δεν θα έχει γίνει έγκλημα πολέμου. Γιατί για να γίνει αυτό θα πρέπει κάποιος να κάνει μια καταγγελία, κάποιος να πει εδώ ήρθαν βάρβαροι και μας γενοκτόνησαν. Αυτή η δυσκολία, λοιπόν, της μη λήθης είναι ακριβώς η ετοιμολογία της λέξης αλήθεια. Η αλήθεια, λοιπόν, είναι ένα βασικό στοιχείο, πάρα πολύ σημαντικό για την ιστορία της Ανθρωπότητας και μάλιστα είναι και αυτή που δικαιολογεί ακόμα και τη καταδίκη του Σωκράτη, γιατί ο Σωκράτης ήταν της αλήθειας, ενώ προσπαθούσαν οι ρητορικοί να του πουν ότι ο καθένας την αλήθεια του. Κι όμως αυτό που επικράτησε είναι ότι όντως η αλήθεια είναι σημαντική από μόνη της. Άρα έχετε από την μια πλευρά το θέμα της νοημοσύνης, από την άλλη πλευρά το θέμα της μνήμης. Η νοημοσύνη, εφόσον έχει τροφοδοτηθεί από τη μνήμη, αποφασίζει ότι δεν θα ξεχνάει. Όταν δεν ξεχνάς, δεν είναι μόνο ενεργητικό, αλλά δίνει προοπτικές. Πολλοί από εμάς νομίζουν ότι μια από τις ικανότητες του ανθρώπου είναι να θυμάται, στην πραγματικότητα η πιο επιλεγμένη ικανότητα που έχει ο άνθρωπος σε σχέση με τη μνήμη είναι να αποφασίζει να ξεχνάει μερικά πράγματα. Άρα η ουσία είναι ποια πράγματα δεν θέλει να ξεχάσει. Όταν μπαίνει σε αυτή τη διαδικασία ο άνθρωπος καταλαβαίνει ένα πράγμα, πρώτον ότι όταν είναι εντελώς μόνος, ακόμα και να θυμάται, δεν έχει πια νόημα σε ποιον θα το πει. Φανταστείτε λοιπόν ότι είστε εντελώς μόνος, ακόμα και να έχετε μια καταγραφή, ακόμα και να έχετε έναν υπολογιστή, αλλά να μην έχετε πρόσβαση σε κανένα, το να θυμάστε ή να ξεχάσετε για την Ανθρωπότητα πια δεν έχει κανένα νόημα. Άρα ο άνθρωπος από αυτήν την διαδικασία μπαίνει αμέσως στον προβληματισμό της αναγνώρισης των άλλων ανθρώπων.