Οι κοινωνίες δεν εξελίσσονται
πεθαίνουν σαν τις μόδες
γιατί δεν μπορούν να ζήσουν
με τις ουτοπίες
που γίνονται πραγματικότητες
αφού είναι ανίκανες
να φανταστούν το μέλλον
γιατί θέλουν μόνο το παρόν
της αναπαραγωγής
δίχως να βλέπουν
ότι η ουσία μας
βρίσκεται στη γέφυρα
που ενώνει
τις δύο όχθες του Χρόνου
ξεπερνώντας το εμπόδιο
της καθημερινότητας
και ανακαλύπτοντας
το πάχος του Χρόνου
που μας επιτρέπει
τη διαχρονικότητα
για να είμαστε
μαζί με τον Χρόνο
και την Ανθρωπότητα.