Euloge: Δεν μας ξέχασες!
Δάσκαλος: Δεν γινόταν.
Euloge: Κι ας πέρασαν τόσοι αιώνες.
Δάσκαλος: Με αυτούς μετράμε.
Euloge: Στην αρχή δεν κατάλαβαν οι δικοί μας.
Δάσκαλος: Το θυμάμαι.
Euloge: Δεν είχαμε άλλο τρόπο για να τους ευαισθητοποιήσουμε.
Δάσκαλος: Το φαντάστηκα.
Euloge: Κι οι κατακτητές πόνταραν στη δουλοπρέπεια.
Δάσκαλος: Οι ραγιάδες υπάρχουν παντού και πάντα.
Euloge: Όμως δεν μπορούσαμε να το ανεχθούμε άλλο.
Δάσκαλος: Κάποια στιγμή φτάνει.
Euloge: Έτσι νιώσαμε.
Δάσκαλος: Κι έμειναν οι πιο πιστοί.
Euloge: Αυτοί που αγαπούσαν πράγματι τον Χριστό έως το τέλος.
Δάσκαλος: Οι Άγιοί μας
Euloge: Οι Άγιοι της Χριστιανοσύνης.
Δάσκαλος: Δίχως αμφιβολίες κι επιφυλάξεις.
Euloge: Ακάθεκτοι.
Δάσκαλος: Σαν τους μαθητές του Χριστού.
Euloge: Κι ως μαχητές του Χριστού.
Δάσκαλος: Ζωντανοί στην μνημοσύνη μας με σένα.