Στην Ελβετία. Στην άκρη της λίμνης.
Ο Stepan και ο Voinov είναι καθισμένοι σ’ ένα παγκάκι αντίκρυ στη λίμνη.

Stepan, ένα χαρτί στο χέρι
Το κόμμα πήρε την απόφασή του: μέσα σε δύο βδομάδες πρέπει να είμαι στη Μόσχα.

Voinov
Πότε φεύγεις;

Stepan, με αποφασιστικότητα
Το νωρίτερο δυνατόν. Θα πάρω το πρώτο τρένο.

Voinov, ξαφνιασμένος
Φαίνεσαι απογοητευμένος.

Stepan
Θα προτιμούσα μια εγγύτερη ημερομηνία. Μα οι διαταγές είναι διαταγές. Πρέπει να υπακούμε: αυτή είναι η δύναμή μας.

Voinov
Δεν σε καταλαβαίνω Stepan! Εσύ που είσαι τόσο ανεξάρτητος και αντίθετος με κάθε μορφή εξουσίας…

Stepan, με τόνο ξερό αλλά φιλικό
Δεν υπάρχει τίποτε να καταλάβεις Alexis. Οι διαταγές είναι πάντοτε καθαρές. Δεν είμαστε παρά μόνον πιόνια σε μια επανάσταση εν κινήσει. Καμία πρωτοβουλία δεν θα είναι ανεκτή. Είμαστε όπως οι αθάνατοι της τελικής μάχης: δίκαιοι, άκαμπτοι και κυρίως αναλώσιμοι.

Voinov, συναινώντας
Έχεις αναμφίβολα δίκιο.

Stepan, αλλάζοντας τόνο
Έμαθες για τη σφαγή;

Voinov, με επαναστατικότητα
Ναι! Το μαστίγιο έπεσε πάλι στην Αγία Πετρούπολη.

Stepan
Τη φορά τούτη, θα εκδικηθούμε. Θα φτάσουμε ως το τέλος…

Voinov
Στη θυσία;

Stepan, χαμογελώντας
Ακόμη πιο μακριά…

Voinov
Είναι παράξενο το χαμόγελό σου Stepan.

Stepan
Βλέπεις αυτή τη λίμνη; Είν’ η εικόνα της ανθρώπινης ψυχής: μεγάλη, όμορφη και απύθμενη· μάταιη με λίγα λόγια.

Voinov
Πώς μπορείς να το λες αυτό; Η ψυχή μας, είναι ό,τι μας χαρακτηρίζει. Η ουσία της ύπαρξής μας, εκείνη ολόκληρου του λαού μας.

Stepan
Είμαι σαν τη φωτιά: δεν μπορώ να ζήσω παρά μόνον καταστρέφοντας. Δεν εξαγνίζω παρά μόνον καίγοντας.

Voinov
Πρέπει να έχεις πολύ πονέσει Stepan…

Stepan
O πόνος δεν είναι τίποτε μπροστά στην επανάσταση!

Voinov
Ναι, αλλά για ποιον σκοπό;

Stepan
Το κενό!

Σιωπή. Ο Voinov φαίνεται καταβεβλημένος από την ομολογία τούτη.