Το πέταγμα της λιμπελούλας ήταν τόσο παράξενο που φαινόταν ακίνητο.
Αυτή η ακινησία συγκίνησε το Δάσκαλο και την ζωγράφισε για να μείνει.
Το σχήμα το νοητικό, προκαλούσε.
Κι ο άνθρωπος του Βιτρούβιου έμοιαζε με το πέταγμά της.
Ακίνητος πετούσε αιώνες.
Αρχιτεκτονικά συστήματα.
Αρχαία αναφορά.
Αναγεννησιακό σχήμα.
Και η συνέχεια;
Τετραγωνισμός του κύκλου.
Πολυκυκλικότητα του Χρόνου.
Υπήρχαν κι άλλα φύλλα.
Κι άλλα τετράδια.
Γιατί να μη μελετηθεί η πιθανότητα.
Νέα διακλάδωση.
Πάνω στα φύλλα υπήρχαν σημειώσεις.
Δεν μπορεί να μην τις είχε πάρει.
Ήταν οι πρώτες αναφορές.
Ο κόσμος είχε αρχίσει κι αλλού.
Η πεταλούδα είχε επιστρέψει.
Σκέφτηκε τη θάλασσα.
Κοίταξε το γαλάζιο της.
Προερχόταν από τον ουρανό.
Κατέγραψε την αναλογία.
Δεν ήταν μόνο ο συσχετισμός.
Η μελέτη της πτήσης είχε αρχίσει.
Τώρα όμως ήθελε να πετάξει.
Πέρα από τα όρια του νέου κόσμου εκεί όπου ήταν ο απόκρυφος.