Σε θεωρητικό επίπεδο, η υπερπροστασία στο σκάκι, είναι μια ειδική περίπτωση της προφύλαξης του Nimzowitch, η οποία ανήκει στην υπερμοντέρνα σχολή. Με την πίεση που ασκεί πάνω σ’ ένα τετράγωνο από τον πολλαπλό έλεγχο των πιονιών, ο παίκτης εξουδετερώνει τις βλέψεις μιας εν δυνάμει επίθεσης. Εφαρμόζεται βέβαια και για την προστασία των κομματιών, διότι αποφεύγει τη δημιουργία ευάλωτων σημείων. Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι με αυτή τη μεθοδολογία δίνει βαθμούς ελευθερίας στον χρήστη, αφού η υπερπροστασία επιτρέπει την απελευθέρωση ενός κομματιού προστασίας, αφού σ’ άλλη επαρκούν για να υπερασπιστούν την άμυνα, διότι μπορούν να συνεχίσουν την αποστολή τους έως την ανταλλαγή αν αυτή είναι απαραίτητη. Με άλλα λόγια, η υπερπροστασία παράγει υπο-βάρος πάνω στα κομμάτια. Έτσι ο συνδυασμός των δύο με τη στρατηγική της υπερ και την τακτική του υπό, προσφέρει δυνατότητες και σε πρακτικό επίπεδο μέσα στην σκακιστική ανάπτυξη πέρα από το άνοιγμα. Έχει λοιπόν σημασία η μελέτη του ως νοητικό σχήμα στη στρατηγική της αναγνώρισης των θέσεων και των ελιγμών.