Το πάρκο με τα δέντρα
άγγιζε τον ωκεανό
ακριβώς εκεί
όπου ο πελεκάνος
τσιμπούσε τα ψάρια
και μας θύμιζε
στο λιμάνι της Αυστραλίας
ένα κομμάτι ελληνικό
βουλιαγμένο
μέσα στο κύμα
για να πιάσει
με τα δίχτυά του
τα θεμέλια
της ιστορίας
έτσι ώστε ο κόσμος
που ήταν νέος
να γίνει μαζί μας
η συνέχεια
του άλλου.