Η Αυστραλιανή τεχνογνωσία στα LNG είναι δεδομένη. Και αυτό συμβάλλει στην ανοδική πορεία της Αυστραλίας στον τομέα της εξαγωγής φυσικού αερίου σε μορφή LNG. Επίσης η Αυστραλία διαθέτει ένα τεράστιο τομέα για επενδύσεις, ο οποίος είναι ουσιαστικά ένας από τους μεγαλύτερους του κόσμου. Έτσι ήταν αναμενόμενο τα θαλάσσια οικόπεδα της ελληνικής ΑΟΖ να αγγίξουν το ενδιαφέρον της Ομοσπονδίας, αλλά και των εταιρειών που δραστηριοποιούνται σε αυτόν τον τομέα. Σίγουρα ο αγωγός TAP έδειξε την τάση της περιοχής, αλλά η Αυστραλία ενδιαφέρεται ακόμα περισσότερο για τα υπεράκτια κοιτάσματα, όχι μόνο επειδή αυτά είναι τα στρατηγικά κοιτάσματα λόγω της τάξης μεγέθους των αποθεμάτων, αλλά και λόγω της τεχνογνωσίας της για την μετατροπή του φυσικού αερίου σε LNG, ουσιαστικά μιλούμε για την τεχνολογία FLNG. Το θετικό για την Ελλάδα είναι ότι προσφέρει άλλη μία δυνατότητα για την αξιοποίηση του φυσικού αερίου που έχουμε στην ΑΟΖ μας. Είναι σίγουρο ότι η Αυστραλία δεν ασχολείται με μικρά κοιτάσματα που βρίσκονται στον εθνικό θαλάσσιο χώρο, και μόνο η ελληνική ΑΟΖ με το μέγεθός της μπορεί να είναι ελκυστική. Και τα δεδομένα είναι ξεκάθαρα, αφού για το Κατάκολο παραδείγματος χάρη μιλούμε μόνο για 15 μέρες ενεργειακής Ελλάδας, ενώ για τα κοιτάσματα που βρίσκονται Νότια της Κρήτης αναμένουμε 450 χρόνια ενεργειακής Ελλάδας. Κι αυτή η διαφορά κάνει τη διαφορά στον τομέα των υδρογονανθράκων. Έτσι η Αυστραλία προετοιμάζεται ενεργά για την έναρξη του διαγωνισμού του γύρου αδειοδοτήσεων για τα είκοσι θαλάσσια οικόπεδα που βρίσκονται στο Ιόνιο και Νότια της Κρήτης. Σε αυτό το πλαίσιο έχουμε να παίξουμε ένα ρόλο καταλυτικό μέσω των Ελλήνων της Αυστραλίας που γνωρίζουν πάρα πολύ καλά τα οικονομικά και τεχνικά δεδομένα των δύο χωρών. Είναι απαραίτητο να συνειδητοποιήσουμε ότι η Αυστραλία δεν είναι μία χώρα απομονωμένη από την ελληνική πραγματικότητα λόγω της ύπαρξης του ελληνικού στοιχείου που ζει και δρα επί τόπου. Κατά συνέπεια πρόκειται για μία φυσιολογική συμμαχία που μπορεί να ενεργοποιηθεί και στον τομέα των υδρογονανθράκων, ειδικά μέσω του LNG. Διότι θα υπάρξουν κι άλλες χώρες υποψήφιες για τα θαλάσσια οικόπεδα που δεν έχουν καμία σχέση με μας και θα ήταν κρίμα να μην αξιοποιηθεί ένα κοινό πλαίσιο που υπάρχει εδώ και δεκαετίες, λόγω άγνοιας και αδράνειας επί του θέματος.