Στην κάθετη πηγή του κόσμου
ήρθε το ψηλό κυπαρίσσι.
Δεν υπήρχε πια το τόξο
παρά μόνο η τεντωμένη χορδή.
Κι η λάβα έκαψε τους βράχους
μ’ ένα χαμόγελο στα χείλη.