Το διαχρονικό
δεν είναι μόνο
επιθετικός προσδιορισμός
αλλά και αμυντικός
σαν την πολιορκητική
που λύνει
το παράδοξο
του εφήμερου
που παράγει
το αθάνατο
μέσω του έργου
των ανθρώπων
που κατανόησαν
ότι είναι θνητοί
κι επινόησαν
τον μετασχηματισμό
με τους δεσμούς
για να πλέξουν
τις υπερχορδές
της ιστορίας
με τα ίχνη
της καινοτομίας.