1762 - Traduction en grec du poème arménien de Kostan Zarian (1762)

N. Lygeros

Ποίημα : μύθος κομένος με το μαχαίρι του μύθου
και συνέχεια και απόσπασμα του όλου δηλαδή :
αρχή, αιώνιο έναυσμα – αυτό είναι το μυστήριο…
νερό που τρέχει πάνω στην επιφάνεια του νερού,
προς το άγνωστο, θέλω να πω : προς το νόημα.
Μετενσάρκωση ενός θεού, ένα άστρο στην

[προκειμένη περίπτωση

Φωτίζει παντοτινά τον χώρο του νοήματος.
Υπομονή, φίλοι μου, υπομονή :
στον πορεία προς τους εαυτούς μας,
προσεγγίζουμε τον στόχο.

 Poésie: fable coupée par le couteau de la fable;
à la fois suite et fragment du tout; c’est-à-dire:
début, perpétuelle amorce – voilà le mystère.
une eau qui coule à la surface de l’eau,
vers l’inconnu, je veux dire: vers le sens.
Avatar d’un dieu, un astre en l’occurrence
illumine toujours le lieu du sens.
Patience, mes amis, patience:
en route vers nous-mêmes,
nous approchons du but.

Traduit en français par Vahé Godel