Η στρατηγική ανάκαμψη της Ελλάδας δεν έρχεται με υποσχέσεις, αλλά με πράξεις. Με συμμαχικές συμφωνίες κι όχι με λόγια. Η αλλαγή φάσης με την Αίγυπτο και ταυτόχρονα με το Ισραήλ μέσω της Κύπρου είναι ένα γεγονός πάνω στο οποίο πρέπει να πατήσουμε για να πετύχουμε χειροπιαστές οριοθετήσεις ΑΟΖ με την Αίγυπτο και την Κύπρο, για να αφήσουμε πίσω τις μίζερες προσεγγίσεις, που δεν πιστεύουν στην ριζοσπαστική αλλαγή σε γεωπολιτικό επίπεδο που προετοιμάζει η Ελλάδα. Σημασία δεν έχει αν δεν το πιστεύουν κάποιοι, γιατί στο τέλος θα το ζήσουν σαν εμάς και θα λένε μάλιστα ότι ήταν φυσιολογικό και αναμενόμενο κι ότι θα έπρεπε να είχε γίνει και πιο πριν, δίχως βέβαια να επισημαίνουν ότι οι ίδιοι δεν έκαναν απολύτως τίποτα γι’ αυτό το θέμα. Ο γύρος αδειοδότησης που άρχισε πρέπει να συνεχίσει για να ενισχύσει πρακτικά και οικονομικά την Ελλάδα, για να προχωρήσουμε ταυτόχρονα και στην θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ. Αυτά τα δεδομένα είναι ισχυρά και σταθερά και πρέπει να υλοποιηθούν για να ζήσουμε αυτήν την καινοτομία για την πατρίδα μας. Είναι εθνικές επιλογές κι όχι κομματικές. Είναι στρατηγικό μείγμα κι όχι παραταξιακό τέχνασμα. Γιατί θέλουμε μια Ελλάδα που παίζει τον ρόλο της και χρονοστρατηγικά. Γιατί αυτή είναι η Ελλάδα του μέλλοντος. Είναι ενέργειες που πρέπει να γίνουν ανεξαρτήτως από τις διαθέσεις του καθενός. Διότι είναι υψηλή στρατηγική απαραίτητη και αποτελεσματική λόγω ανθεκτικότητας.