Κενότητα ενάντια στο κενό
βρίσκουμε στη σκέψη
όταν αυτή αγγίζει
τα θεμέλια του Χρόνου
και της Ανθρωπότητας
διότι γνωρίζει
τις υπερκινήσεις
που επιτρέπονται
πάνω στη σκακιέρα
για να αποφύγει
το απαγορευτικό κενό
και να χτίσει μετά
τη χρονοστρατηγική
που είναι απαραίτητη
για την εξέλιξη
της τελειότητας
αφού η αλλαγή φάσης
είναι ο κύκλος
της πολυκυκλικότητας
κι όχι μόνο
ένας διαχωρισμός
μεταξύ παρελθόντος
και μέλλοντος.