Η υπόγεια εκκλησία
ήταν άγνωστη σε όλους
εκτός από τη γιαγιά
που την άνοιγε
με το κλειδί της
όταν δεν βλέπαμε
για να πάει μόνη της
να προσκυνήσει
τον Θεό της
που δεν την είχε
ξεχάσει ποτέ
ακόμα και στα χρόνια
τα πιο δύσκολα
της κατοχής
της βαρβαρότητας
έτσι δεν την έβλεπε
η ημισέληνος
αλλά μόνο
και μόνο
ο ήλιος της δικαιοσύνης
που είχε μέσα
στην καρδιά της
όλα τα χρόνια της.