Σκέφτομαι
τη σκέψη της Ανθρωπότητας
υποφέρω
για τα πάθη της Ανθρωπότητας
άρα υπάρχω
με την συνύπαρξη της Ανθρωπότητας
έτσι αντιλαμβάνομαι
το Θεό
έτσι κατανοώ
τον Χριστό
έτσι επινοώ
τον άνθρωπο
και συνειδητοποιώ
το έργο του Descartes
την παρέμβαση του Dostoïevski
και συνεχίζω
μέσω της κενότητας
και της πολυκυκλικότητας
γιατί η ανάγκη
της εξέλιξης
αφορά την τελειότητα
πέρα της πληρότητας
αφού είναι απαραίτητη
για την Ανθρωπότητα.