Οι γλωσσοκοπάνες της μιζέριας
όταν μπαίνουν στην πολιτική
επειδή άλλοι κόπανοι
τις επέλεξαν χωρίς προσοχή
μας ανακοινώνουν νέα
που ανήκουν στο παρελθόν
προσπαθώντας να μας πείσουν
ότι το μέλλον πια
δεν μπορεί ν’ αλλάξει
και κάθε τους λέξη
είναι γεμάτη κενό
αφού ποτέ δεν μπόρεσαν
να απεγκλωβιστούν
από την καθημερινότητα
ότι η σκέψη τους
δεν προλαβαίνει
να υπάρχει
τόσο καταπιεσμένη
είναι από τις λέξεις
που δεν σταματούν
να ασχολούνται
με το τίποτα
και να κάνουν
τον ανάλογο θόρυβο.