Όταν ακούμε συνεχώς οικονομικά δεδομένα έχουμε την εντύπωση ότι όλος ο κόσμος γυρνά γύρω από αυτά κι ότι είναι η ουσία της ζωής. Ενώ η απλή εικόνα ενός ατόμου που κρατά χρήματα αλλά βρίσκεται στην έρημο δείχνει αμέσως τα όρια αυτού του νοητικού σχήματος. Κι αν συχνά λένε ότι η πραγματικότητα είναι σκληρή όταν υπάρχουν οικονομικά δεδομένα δεν έχουν ιδέα για το τι γίνεται όταν δεν υπάρχει ενέργεια και στρατηγική. Κι αν το ζήσουν αυτό, τότε βλέπουν τον κόσμο μ’ ένα άλλο τρόπο, όπου η ταξική προσέγγιση όχι μόνο δεν έχει νόημα, αλλά αν είχε θα ήταν απλώς γελοία. Θυμίζει απλώς τη μόδα άλλων εποχών που δεν κατάφεραν να εξελιχθούν. Έτσι τα τωρινά δεδομένα όσον αφορά στην ελληνική ΑΟΖ δεν αφορούν παρά μόνο έμμεσα το θέμα της οικονομίας. Γιατί το ορθολογικό πλαίσιο της θάλασσας δεν είναι η οικονομία, αλλά και πάλι η ενέργεια και η στρατηγική. Η οικονομία είναι απλώς ένα επιφαινόμενο, μια επίπτωση και τίποτα άλλο. Αυτό πρέπει να μπει στο μυαλό των πολιτικών και ειδικά αυτών που έχουν αρμοδιότητες, αλλιώς δεν έχουν τη θέση τους στη βοήθεια της πατρίδας μας. Ο Μεγάλος Διαγωνισμός με τα είκοσι θαλάσσια οικόπεδα δεν είναι μια οικονομική λεπτομέρεια, αλλά στρατηγικής σημασίας λόγω της ενέργειας. Πρέπει λοιπόν να συντονιστούμε και να είμαστε δυναμικοί για να κινηθούμε στο ίδιο πλαίσιο. Γιατί κανείς δεν έχει ανάγκη από μέτρια αποτελέσματα, ειδικά τώρα, αυτή την περίοδο. Για να υπάρξει γνήσια ανάκαμψη κι όχι μόνο αρχή, πρέπει να υπάρχει στρατηγική βάθους που δεν σταματά κάθε τόσο και λιγάκι σε τυπικά και πολιτικάντικα εμπόδια. Πρέπει να ξεφύγουμε από την κοινωνική μιζέρια, για να φανεί η ανθρώπινη εμβέλεια. Έχουμε πολλούς αξιόλογους ανθρώπους που δεν ξέρουν τι να κάνουν και το πλαίσιο της ελληνικής ΑΟΖ αποτελεί μια πλατφόρμα ανάπτυξης και καινοτομίας. Η ενέργεια και η στρατηγική είναι αυτές που παράγουν μέλλον σε συνδυασμό με τη νοημοσύνη και τη μνημοσύνη.