Σύνη : Τι γράφεις;
Γιάννης : Τίποτα.
Σύνη : Απλώς τίποτα;
Γιάννης : Πρέπει να μελετήσω κάτι χαρτιά.
Σύνη : Τι σόι χαρτιά;
Γιάννης : Σκίτσα.
Σύνη : Σκίτσα;
Γιάννης : Ναι. Τα βρήκα σε ένα παλιό βιβλίο.
Σύνη : Ένα παλιό βιβλίο;
Γιάννης : Ένα χαμένο βιβλίο.
Σύνη : Αφού το βρήκες δεν είναι χαμένο.
Γιάννης : Επειδή το βρήκα είναι χαμένο. Πριν ήταν ξεχασμένο.
Σύνη : Γιατί το βρήκες;
Γιάννης : Γιατί το έψαχνα.
Σύνη : Έψαχνες ένα ξεχασμένο βιβλίο;
Γιάννης : Έψαχνα τη μνήμη μας.
Σύνη : Και που τη βρήκες;
Γιάννης : Σ’ ένα κελί.
Σύνη : Ένα κελί;
Γιάννης : Ένα κελί δίχως κάγκελα.
Σύνη : Παράξενο κελί.
Γιάννης : Παράξενα κάγκελα.
Σύνη : Ποιος το έγραψε αυτό το βιβλίο;
Γιάννης : Δεν ξέρω. Χρόνος. Είναι μια μετάφραση.
Σύνη : Μετάφραση;
Γιάννης : Μια μετάφραση στα γαλλικά από τα περσικά.
Σύνη : Από τα περσικά;
Γιάννης : Ένα βιβλίο μαθηματικών.
Σύνη : Και γιατί το μελετάς;
Γιάννης : Γιατί κάποιος το έγραψε.
Σύνη : Είναι χρήσιμο σε κάτι;
Γιάννης : Σε τίποτα. Χρόνος. Γι’ αυτό το μελετώ.
Σύνη : Δεν σε καταλαβαίνω.
Γιάννης : Προσπαθώ να δω γιατί ο λαός μας ξέχασε ένα άχρηστο βιβλίο.
Σύνη : Μα γιατί είναι άχρηστο.
Γιάννης : Τότε γιατί να το ξεχάσει;
Σύνη : Μα γιατί δεν το διάβασε.
Γιάννης : Τότε πώς το ξέχασε;
Σύνη : Σκοτώνοντας τη μνήμη.