Όταν έγινε η πρώτη διάλεξη στην Πολυτεχνική Σχολή της Θεσσαλονίκης, ελάχιστοι Έλληνες πίστευαν στην ελληνική ΑΟΖ ως μέλλον για την Ελλάδα. Κι όμως ο Κοσμήτορας επέμενε να γίνει η παρουσίαση των δεδομένων του μέλλοντος και η ιστορία τον δικαίωσε σε όλα τα σημεία. Έτσι το συναίσθημα μεταμορφώθηκε σε σκέψη που επηρέασε πολλούς παράγοντες στη συνέχεια. Και η αδιανόητη ουτοπία άρχισε να γίνεται πραγματικότητα οράματος. Οι Έλληνες ανακάλυψαν την έννοια της ελληνικής ΑΟΖ δίχως να χρειάζονται πλέον να τους υπενθυμίζουμε ότι αφορά την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη.Τώρα έχουμε φτάσει σε μια αλλαγή φάσης αφού εκδόθηκαν στην επίσημη εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα 20 θαλάσσια οικόπεδα στο Ιόνιο, στην Πελοπόννησο και στην Κρήτη. Κι άρχισε ο μεγάλος διαγωνισμός της Ελλάδας που ακολουθεί τη στρατηγική της Κύπρου σε αυτό το θέμα υψηλής στρατηγικής. Γι’ αυτό το λόγο ο νέος Κοσμήτορας πήρε τη σκυτάλη για να προωθήσει δυναμικά το θέμα αφού η Πολυτεχνική Σχολή λόγω των ειδικοτήτων της μπορεί να προσφέρει τα μέγιστα στην αξιοποίηση της ελληνικής ΑΟΖ. Έτσι με τη χρήση της Τοποστρατηγικής που έγινε τότε, αλλά και με την Χρονοστρατηγική που γίνεται τώρα, η ημερίδα έχει σκοπό να αναδείξει το όλο θέμα και σε πρακτικό και χειροπιαστό επίπεδο ακόμα και μέσω της θεωρίας αποφάσεων και της θεωρίας παιγνίων για τις επόμενες διαπραγματεύσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, για να προετοιμαστούν ανθεκτικά οι Έλληνες και να κατανοήσουν την αξία και τη σημασία αυτής της επινόησης του Δικαίου της Θάλασσας που αντιπροσωπεύει τόσο ισχυρά τα θεμελιακά στοιχεία του Ελληνισμού.