Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια είναι ένα θεμελιακό στοιχείο για τον Ελληνισμό κι έχει γίνει μία διαχρονική αξία. Επί της ουσίας αυτό σημαίνει ότι ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε αξιόπιστοι. Διότι χωρίς αξιοπιστία, εύκολα καταρρέει η ανθρώπινη αξιοπρέπεια αφού δέχεται επιθέσεις στις οποίες δεν μπορεί ν’ ανταπεξέλθει και στη συνέχεια υπάρχουν επιπτώσεις που δεν διορθώνονται, επειδή έχουν γίνει με πράξεις που αποτελούν μη αναστρέψιμες κινήσεις. Έχει λοιπόν σημασία να είσαι αξιόπιστος σε εθνικό επίπεδο, για να σέβονται οι άλλοι τον λαό σου. Το πρόβλημα λοιπόν συνδέεται ως δεσμός με την αρχική ιδιότητα και μπορεί να την εκφυλίσει. Έτσι δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις ως επιχείρημα την ανθρώπινη αξιοπρέπεια για να είσαι αναξιόπιστος. Σε επίπεδο διαπραγματεύσεων δεν έχει νόημα όταν είναι μη μηδενικού αθροίσματος το παίγνιο να το παρουσιάζεις ως παίγνιο μηδενικού αθροίσματος, διότι οι άλλοι παίκτες το γνωρίζουν και δεν αλλάζουν ούτε τη γνώμη τους ούτε τη στρατηγική τους συμπεριφορά. Μπορεί να επηρεάζεις άλλους άσχετους και χωρίς γνώσεις για το παίγνιο αλλά αυτό βέβαια δεν έχει καμία επίπτωση στο παίγνιο έτσι οι περιπτώσεις παραμένουν Ν-Ν, Ν-Χ, Χ-Ν, Χ-Χ κι όχι μόνο Ν-Χ, Χ-Ν. Πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει όντως περιθώριο για να εμφανιστεί ένα σεμνό Ν-Ν μέσω μιας ισορροπίας Nash ή ακόμα και Pareto, όταν το πλαίσιο είναι συνεργατικό.