Τα αισχρά κομματόσκυλα είναι πάρα πολύ χρήσιμα όταν βρίσκεσαι στην αντιπολίτευση, γιατί ουσιαστικά φωνάζουν για το παραμικρό ακόμα κι όπου δεν υπάρχει κανένα σοβαρό θέμα, αλλά έτσι δίνουν την εντύπωση ότι κάτι παίζεται. Το πρόβλημα είναι ότι όταν έχουν παίξει αυτό το ρόλο για χρόνια έχουν μια δομική δυσκολία να προσαρμοστούν, όταν παίζουν κάποιο ρόλο στην κυβέρνηση. Διότι έχουν συνηθίσει να φωνάζουν και να ακούγονται χωρίς ποτέ κανένας να εξετάζει τις πράξεις τους, αφού δεν κάνουν καμία λόγω έλλειψης αρμοδιότητας σε θεσμικό επίπεδο. Όταν όμως αποκτούν αυτή τη θεσμική ιδιότητα, κρίνονται μόνο και μόνο από τα έργα τους κι όχι από τις φωνές τους. Τότε εμφανίζεται μια ψυχολογική κρίση, γιατί δεν ξέρουν πώς ν’ αντιμετωπίσουν τα προβλήματα επί του πρακτέου. Σε αυτήν την φάση λόγω ανικανότητας προσαρμογής αρχίζουν γενικόλογες δηλώσεις που ενοχλούν μόνο στα λόγια. Στη συνέχεια είναι ευχαριστημένοι όταν ανήκουν και πάλι στη μειοψηφία των πλειοψηφιών για να μπορούν να παίξουν κάποιο ρόλο αφού το έργο τους είναι κενό. Το θέμα λοιπόν είναι το εξής, αφού το ξέρουμε εξ αρχής γιατί να τους δίνουμε κάποια σημασία όταν η Ελλάδα πρέπει να παλέψει για να τα βγάλει πέρα με τα προβλήματά της.