Το μεθάνιο ανήκει στην οικογένεια των αλκανίων, η οποία ακολουθεί τον εξής τύπο: C_nH_2n+2. Στην ίδια οικογένεια ανήκουν και το αιθάνιο, το προπάνιο και το βουτάνιο, τα οποία είναι αέρια. Από το πεντάνιο και μετά έχουμε υγρή μορφή. Η καύση του μεθανίου δίνει νερό και διοξείδιο του άνθρακα και ακολουθεί το εξής τύπο: CH₄+2O₂ -> CO₂+2H₂O + θερμότητα. Βλέπουμε ότι για ένα μόριο μεθανίου, έχουμε ένα μόριο διοξείδιο του άνθρακα. Αυτή η απόδοση είναι βέβαια διαφορετική για τα άλλα αλκάνια, για τα οποία έχουμε τον γενικό τύπο: C_nH_2n+2 + (3n+1)/2 O₂ -> n CO₂ + (n+1) H₂O με ταυτόχρονη παραγωγή θερμότητας. Αυτό σημαίνει ότι η καύση του μεθανίου είναι πιο αποτελεσματική όσον αφορά στην ελαχιστοποίηση παραγωγής διοξειδίου του άνθρακα. Στα αλκάνια το βλέπουμε με ξεκάθαρο τρόπο, αφού η αύξηση είναι γραμμική. Βλέπουμε λοιπόν ότι η καύση του συμβάλλει ακόμα περισσότερο στην ελαχιστοποίηση του φαινομένου του θερμοκηπίου, διότι πρώτον αποφεύγει την ύπαρξή του στην ατμόσφαιρα, γιατί είναι 30 φορές χειρότερη από το διοξείδιο του άνθρακα, δεύτερο το μετατρέπουμε σε διοξείδιο του άνθρακα με την ελάχιστη ποσότητα. Τώρα άμα γενικεύσουμε το πρόβλημα και το συγκρίνουμε με άλλα προϊόντα καύσης, είναι πάλι το μεθάνιο που παράγει το λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα. Αυτό βλέπουμε στον επόμενο πίνακα. Έτσι το μεθάνιο με την καύση του είναι το πιο αποτελεσματικό, όχι μόνο επειδή παράγει την υψηλότερη θερμότητα, αλλά και το ελάχιστο διοξείδιο του άνθρακα.