Για να είναι η Ελλάδα στην ενεργειακή ένωση, πρέπει να εναρμονίσει το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της ελληνικής αγοράς ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου με το ισχύον πλαίσιο του τρίτου ενεργειακού πακέτου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού ο στόχος είναι μία ευρωπαϊκή εσωτερική αγορά ενέργειας για τον ηλεκτρισμό και το φυσικό αέριο. Με αυτόν τον τρόπο οι καταναλωτές θα επιλέγουν ελεύθερα τον προμηθευτή και οι προμηθευτές να προμηθεύουν ελεύθερα στους πελάτες τους. Με τέτοια μεθοδολογία μπορούμε να έχουμε συνολική εξοικονόμηση ενέργειας, αφού θα μειωθεί το κόστος. Αυτό σημαίνει αυτόματα και διαχωρισμός μεταξύ των επιχειρήσεων διανομής φυσικού αερίου. Το ανάλογο έχει γίνει με τη μεταφορά του φυσικού αερίου υψηλής πίεσης. Έτσι ο διαχωρισμός αφορά τις δραστηριότητες της λιανικής και το πλήρως άνοιγμα της αγοράς με σταδιακή κατάργηση των περιορισμών στην προμήθεια. Για να γίνει αυτό πραγματικότητα πρέπει να τροποποιηθεί ο νόμος 4001/2011. Αυτό μας επιτρέπει να έχουμε την έναρξη στις αρχές του 2016 και την σταδιακή ολοκλήρωση το 2018. Μια ανάλογη χρονική περίοδο χρειαστήκαμε για τον διαχωρισμό της μεταφοράς του φυσικού αερίου με την ανεξαρτητοποίηση του δικτύου του φυσικού αερίου. Επειδή αρχικά ο διαχωρισμός θα είναι εκ των πραγμάτων λογιστικός, δεν επιβαρύνει τον προϋπολογισμό της Ελλάδας. Κατά συνέπεια οι διαδικασίες θα αφορούν αποκλειστικά τις παρεκκλίσεις που υπήρχαν με τις εταιρείες παροχής αερίου Αθήνας, Θεσσαλίας και Θεσσαλονίκης, για να έχουμε μια αποτελεσματική εναρμόνιση σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Αυτή η αλλαγή μας δίνει τη δυνατότητα να ελέγχουμε και καλύτερα αυτά τα δύο στοιχεία με ανεξάρτητο τρόπο για να μην δεχόμαστε πια πιέσεις με στόχο την αγορά του συνόλου, όπως το ζήσαμε και στο παρελθόν. Είμαστε λοιπόν στην προετοιμασία μιας αλλαγής φάσης σε αυτό τον τομέα.