Όσοι προσπάθησαν τόσο καιρό να μειώσουν τη συνολική αξία των κυπριακών θαλάσσιων οικοπέδων, για να δώσουν αποκλειστική προτεραιότητα στο κοίτασμα Αφροδίτη, μπήκαν στη διαδικασία να παροτρύνουν την δημιουργία ενός αγωγού που συνδέει το κοίτασμα με την Αίγυπτο, αντί να τροφοδοτήσουν ένα σταθμό υγροποίησης στην Κύπρο. Και για να δικαιολογήσουν αυτή την προσέγγιση που είναι άκρως συντηρητική σε επενδυτικό επίπεδο, μας εξήγησαν ότι η Αίγυπτος έχει ανάγκη από το φυσικό αέριο της Κύπρου. Βέβαια δεν υπολόγισαν καν τις έρευνες που έκανε η ιταλική εταιρεία ENI στα θαλάσσια οικόπεδα της Αιγύπτου, ενώ αυτή η εταιρεία είναι γνωστή λόγω της παρουσίας της στα θαλάσσια οικόπεδα 2, 3 και 9 της κυπριακής ΑΟΖ. Όμως η ανακάλυψη του κοιτάσματος Zohr, το οποίο είναι υπεργιγαντιαίο έρχεται να ανατρέψει εξολοκλήρου αυτό το επιχείρημα. Και ήταν μάλιστα αναμενόμενο λόγω της δράσης της ENI και μάλιστα για δεκαετίες στην Αίγυπτο. Επίσης το κοίτασμα Zohr έρχεται να αποδείξει ότι το κοίτασμα Αφροδίτη δεν είναι το μοναδικό της περιοχής. Βέβαια υπάρχουν και τα κοιτάσματα Leviathan και Tamar. Απλώς τώρα το ξέρουν όλοι. Και δεν μπορούν πια να ισχυρισθούν μερικοί επιτήδειοι ότι πρέπει να ποντάρουμε μόνο πάνω στην Αφροδίτη, για να μην κάνουμε τίποτα αλλού. Με αυτήν την ανακάλυψη αντιθέτως που θα εξασφαλίσει αυτάρκεια στην Αίγυπτο, ο σταθμός υγροποίησης στο Βασιλικό πρέπει να γίνει προτεραιότητά μας. Διότι ακολουθεί αυτά τα νέα ενεργειακά νοητικά σχήματα, αλλά επίσης ενισχύει την γεωπολιτική αξία της Κύπρου και θα αποτελέσει ουσιαστικά πλατφόρμα για όλα τα επόμενα κοιτάσματα της κυπριακής ΑΟΖ.