21335 - Στο ξυλουργείο
Ν. Λυγερός
– Άσε τα ξύλα, σε παρακαλώ.
– Γιατί Μητέρα;
– Θέλω να σου μιλήσω…
– Πες μου.
– Ήθελα να σου δώσω αυτό το γαρύφαλλο.
– Ευχαριστώ, Μητέρα.
– Είναι για…
– Ξέρω…
– Θέλω να το πω όμως…
– Πες το…
– Σκέφτηκα να σου πω ότι ξέρω.
– Το βλέπω.
– Αλλά ήθελα…
– Είμαστε μαζί.
– Εσύ πάντα.
– Έχεις δίκιο.
– Μόνο που θα είμαι κι εγώ.
– Ακόμα και μετά εννοείς;
– Ναι, ακόμα και μετά για να μην χαθεί το λουλούδι που έκοψαν.