Αχιλλέας: Όταν ήσουν στη Σάμο, δεν έβλεπες τα γεγονότα; 

Αλέξανδρος: Τα κοίταζα, μα δεν τα έβλεπα.

Αχιλλέας: Ήθελες να βοηθήσεις τους φτωχούς, τους χριστιανούς.

Αλέξανδρος: Όμως ήταν όλοι σκλάβοι…

Αχιλλέας: Η ελευθερία είναι σπάνια.

Αλέξανδρος: Ήμουν ένας ελεύθερος σκλάβος.

Αχιλλέας: Δίχως ιστορία.

Αλέξανδρος: Ήταν σκλαβωμένοι ελεύθεροι.

Αχιλλέας: Κι έγραψαν την ιστορία.

Αλέξανδρος: Για μένα υπήρχε μόνο η αιωνιότητα…

Αχιλλέας: Κι όλα έγιναν μια μέρα.

Αλέξανδρος: Δεν έζησα ποτέ αυτήν τη μέρα.

Αχιλλέας: Διότι δεν πέθανες γι’ αυτήν.

Αλέξανδρος: Τα κεριά είναι χρήσιμα μόνο όταν πεθαίνουν!

Αχιλλέας: Δεν ήθελες φωτιές…

Αλέξανδρος: Κι έχασα το φως!