– Άκου λοιπόν τι θα κάνουμε τώρα που είμαστε στη σκηνή! Θα πάμε να γράψουμε το όνομά μας πάνω στον πίνακα, όπως το θέλησε η Δεσποινίς Μαργαρίτα, για να δει ότι έχουμε κότσια κι ότι δεν είμαστε ανίκανοι να την γαμήσουμε, όπως πιστεύει. Δεν φταίμε εμείς αν παρέμεινε αγάμητη κι αν το μάθημα της σεξολογίας είναι εκτός της ύλης του δημοτικού. Θα κρατηθούμε λοιπόν για να κανονίσουμε τους επόμενους στο γυμνάσιο. Κάτι θα βρούμε με τις τριήμερες κι αν χρειαστεί θα φτάσουμε και στις πενταήμερες. Σημασία έχει να το κάνουμε πριν τις πανελλήνιες εξετάσεις. Φοβάσαι να γράψεις τ’ όνομά σου; Είσαι δειλός; Αν θέλεις γράψε το δικό μου. Είναι πιο εύκολη η προδοσία. Είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρεις κι αν χρειαστεί θα κάνω κι εγώ το ίδιο, για να είμαστε πάτσι. Θα είμαστε αμοιβαία προδομένοι της ίδιας τάξης, αφού είναι το μόνο που μας έμεινε από τον αγώνα μας, τον ταξικό. Μπορούμε να προσθέσουμε ακόμα ότι την έχουμε ήδη καταγγείλει στον διευθυντή κι ότι είναι τα τελευταία μαθήματα που κάνει πριν την βάλουν κι αυτή στην ντουλάπα με το σκελετό της παρέα. Πάνω σ’ ένα ράφι με τα ποτά ή τα βιβλία σεξολογίας θα μείνει απόρθητη. Λες να της ζωγραφίσουμε κι ένα τεράστιο αιδοίο πάνω στον πίνακα, όπως έκανε κι αυτή με τις ορχιδέες μας. Α επιτέλους, συμφώνησες βλέπω. Το φαντάζεσαι ήδη να πιάνει όλον τον πίνακα και να είναι ανοιχτό για να φαίνεται το κενό της μαργαρίτας που κανένας δεν μάδησε, γιατί φοβόταν να μην πέσει πάνω του η αγάπη της και να το πλακώσει στο ξύλο με το χάρακα που είχε συνεχώς στο χέρι της λόγω έλλειψης για τις δύσκολες στιγμές. Πιάσε την κιμωλία! Αρχίζουμε!