Με τη διδασκαλία
ο μαθητής
γίνεται επέκταση
του Δασκάλου
που συνεχίζει
το έργο του
πέρα από τα όρια
γιατί διαθέτει
τον πυρήνα
ως πυξίδα
για τη συνέχεια
έτσι δημιουργεί
πραγματικότητες
που δεν ήταν
προσιτές
πριν την παρέμβαση
κι αρχίζει
νέες διαδικασίες
που δεν υπήρχαν
ούτε ως ίχνος
πριν τη θεωρία
της ανάγκης
για τους αιώνες
των επόμενων.