Το κερί του Μοναστηριού
ήταν πιο κοντά
στον ουρανό
κι η φλόγα του
άγγιζε το γαλάζιο
λες και
το σήκωνε
χάρη στο βάρος
του φωτός
χωρίς να ταλαντεύεται
γιατί ήξερε
ότι χωρίς αυτή
οι άνθρωποι
δεν θα μπορούσαν
να αντέξουν την επαφή
των δύο χρωμάτων
που προστατεύουν το λευκό
όπως τα τετράγωνα
μιας αόρατης σκακιέρας
υποστηριγμένη από πέτρες
εμπλουτισμένες από το πνεύμα
ενός ιππότη
που έχει έρθει να προσκυνήσει.