Τα καμπαναριά δαντέλας
υψώνονται προς τον ουρανό
χωρίς κανένα μέτρο
και μπορούσαμε να δούμε το γαλάζιο
μέσω του λευκού της πέτρας
λες και το κενό της ύλης
είχε αναπληρωθεί για την σκέψη
ενός αρχιτέκτονα γλύπτη
που είχε τολμήσει το αδιανόητο
όχι για να αψηφήσει τη βαρύτητα
αλλά για να τιμήσει την πίστη.