Αντί ν’ ασχολούμαστε με λεπτομέρειες όσον αφορά στο προσφυγικό και την τρομοκρατία, θα ήταν καλό να εξετάσουμε αυτά τα προβλήματα στο πλαίσιο της υψηλής στρατηγικής. Έτσι, μ’ αυτόν τον τρόπο, θα βλέπαμε ότι η ουσία δεν είναι στο Αιγαίο ως ζώνη επαφής και επιχείρησης, αλλά η ΑΟΖ σε μεσογειακό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Όταν εξετάζουμε τις βλέψεις της τρομοκρατικής οργάνωσης πάνω σ’ ένα χάρτη, βλέπουμε βέβαια ότι η Μεσόγειος παίζει έναν κυρίαρχο ρόλο και γι’ αυτό το λόγο θα έπρεπε να της δώσουμε περισσότερο σημασία, για ν’ αντισταθούμε σε υψηλό επίπεδο. Διότι η διαχείριση της Μεσογείου, ακόμα και για το θέμα των υδρογονανθράκων, αποτελεί και ενεργειακή ασφάλεια και αντίσταση στην έννοια του μονοπωλίου της Μέσης Ανατολής, που προσπαθεί να εκμεταλλευτεί στο έπακρον η τρομοκρατική οργάνωση Daesh. Αν τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης είχαν λιγότερο ενεργειακή εξάρτηση και μπορούσαν να αξιοποιήσουν αυτόχθονες πηγές ενέργειας, αμέσως αυτό θα ήταν ένα πλήγμα στην τρομοκρατία που ποντάρει στα πηγάδια πετρελαίου που είναι εύκολα προσβάσιμα. Με άλλα λόγια, στη Μεσόγειο υπάρχει πλαίσιο για θαλάσσια αντίσταση μέσω της έννοιας της ΑΟΖ κι ο Ελληνισμός έχει να παίξει το ρόλο του. Αν λοιπόν ξεφύγουμε από τη μιζέρια και ξεφορτωθούμε τον δογματισμό ενός κενού συστήματος, θα αντιληφθούμε ότι το μέλλον θα είναι εντελώς διαφορετικό, ακόμα και σ’ αυτό το επίπεδο. Διότι τα μεγάλα προβλήματα δεν λύνονται μόνο με τοπικές λύσεις, χρειάζεται εμβέλεια σκέψης και υψηλή στρατηγική, ακόμα κι αν υπάρχουν όλα τα απαραίτητα εργαλεία.