Το μηδέν δεν ήταν ούτε το ένα.
Αλλά μετά το μηδέν, ήταν η μοναδικότητα.
Μπορεί οι τεχνίτες να ήθελαν μόνο μονάδες.
Οι τεχνικοί μόνο αριθμούς.
Αλλά οι καλλιτέχνες πάντα ήθελαν τη μοναδικότητα.
Οι πρώτοι, αναπαραγωγή.
Οι δεύτεροι, παραγωγή.
Οι τρίτοι, δημιουργία.
Οι υπολογιστές ήταν το πρώτο στάδιο.
Οι παράλληλοι υπολογιστές, το δεύτερο.
Και τα νευρωνικά δίκτυα, το τρίτο.
Και μόνο με αυτά έγινε η αλλαγή κύκλου με την
έννοια της πολυκυκλικότητας.
Διότι και αυτή ήταν μια εξέλιξη.
Πολυπλοκότητα.
Πολλαπλότητα.
Πολυκυκλικότητα.
Έτσι ήταν τα πράγματα μετά το μηδέν.
Ανάφλεξη.
Είχε τελειώσει η αντίστροφη μέτρηση.
Μετά από αυτό το σημείο δεν υπήρχε επιστροφή.
Το παλιό παρελθόν είχε δημιουργήσει
μια μη αναστρέψιμη πράξη για το μέλλον
και αυτό διακλαδώθηκε.
Οι χαμαιλέοντες είχαν έρθει σε επαφή με τα Τέρατα.
Και μαζί θα πολεμούσαν τα κτήνη που προσπαθούσαν
να πληγώσουν την Ανθρωπότητα
με τα εγκλήματά τους.