Το πνεύμα του Ψαραντώνη
δεν είναι μόνο η λύρα
αλλά και το ύφος
που δεν δέχεται
καμιά έκπτωση
στην ποιότητά του
όταν ερμηνεύει
με τον δικό του τρόπο
τον μοναδικό
τα άσματα του Ερωτόκριτου
διότι είναι ικανός
να συνδυάσει τον έρωτα
με τη μαχητικότητα
το παίξιμο του δοξαριού
με τον αγώνα των μαχητών
κι έτσι μας θυμίζει
γιατί οι Κρητικοί
που είχαν φύγει
στην ξενιτιά μετά το 1669
είχαν ζητήσει
να εκδοθεί το κείμενo
για το πνεύμα
της αντίστασης.