26855 - Παρατηρήσεις σχετικά με το Ψήφισμα 621 του 1988 του Συμβουλίου των Ηνωμένων Εθνών

Ν. Λυγερός
Μετάφραση από τα γαλλικά Βίκυ Τσατσαμπά

Στην 2826η συνεδρίασή του, στις 20 Σεπτεμβρίου 1988, το Συμβούλιο των Ηνωμένων Εθνών εξέτασε το ζήτημα με τίτλο: η κατάσταση όσο αναφορά τη Δυτική Σαχάρα. Αυτό το σημείο είναι θεμελιακό για να κατανοήσουμε την εξέλιξη της κατάστασης όχι μόνο της σύγκρουσης αλλά και του μέλλοντός της με τους όρους του ψηφίσματος.

Η απόφασή του αρχίζει έτσι:
Το Συμβούλιο Ασφαλείας,
Έχοντας λάβει υπόψη την έκθεση του Γενικού Γραμματέα του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών για τις καλές υπηρεσίες του που διεξήχθησαν από κοινού με τον Πρόεδρο εν ενεργεία της Συνέλευσης των αρχηγών Κρατών του Οργανισμού της αφρικανικής ενότητας σύμφωνα με το ψήφισμα 40/50 της Γενικής Συνέλευσης στις 2 Δεκεμβρίου 1985, για την επίλυση του ζητήματος της Δυτικής Σαχάρας.

Είναι ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι το Συμβούλιο των Ηνωμένων Εθνών συνεχίζει πάντα να εργάζεται από κοινού με τον Οργανισμό της αφρικανικής ενότητας που έγινε το 2002 η Αφρικανική Ένωση. Αυτό καταδεικνύει επίσης ότι μία συγκλίνουσα θέση των δύο θεσμών είναι ένας στόχος να επιδιωχθεί και ότι είναι απαραίτητο να εφαρμοστεί μια πραγματική στρατηγική προς αυτή την κατεύθυνση.
Σημειώνοντας την συμφωνία αρχής που έγινε στις 30 Αυγούστου 1988 από το Βασίλειο του Μαρόκο και με το Frente Popular para la Liberación de Saguia el Hamra y de Rio de Oro με τις κοινές προτάσεις του Γενικού Γραμματέα και του Προέδρου του Συμβουλίου των αρχηγών Κρατών και κυβερνήσεων του Οργανισμού της αφρικανικής ενότητας.

Αυτή η συμφωνία αρχής που επέτρεψε την κατάπαυση πυρός στη συνέχεια, εξακολουθεί να είναι σημαντική μέσα στο πλαίσιο μιας διπλωματικής επίλυσης της σύγκρουσης που μπορεί να εκτελεστεί άμεσα μέσα στο πλαίσιο εντάλματος του Συμβουλίου των Ηνωμένων Εθνών χωρίς να υπάρχει ανάγκη θεσμικής διαμεσολάβησης.
Πρόθυμη να στηρίξει αυτές τις προσπάθειες για την διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος για την αυτοδιάθεση του λαού της Δυτικής Σαχάρας, οργανωμένο και ελεγχόμενο από τον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών σε συνεργασία με τον Οργανισμό της αφρικανικής ενότητας.
1. Αποφασίζει να εξουσιοδοτήσει τον Γενικό Γραμματέα για να ορίσει έναν ειδικό εκπρόσωπο για τη Δυτική Σαχάρα.
Αυτή η εξουσιοδότηση είναι κρίσιμη εφόσον επιτρέπει να υπάρξει μία άμεση παρέμβαση του Συμβουλίου των Ηνωμένων Εθνών χωρίς να περάσει από άλλες πηγές που θα μπορούσαν να είναι περισσότερο επιβλαβείς στα πλαίσια των παιχνιδιών επιρροής για λόγους που δεν έχουν κυριολεκτικά μιλώντας σχέση με την επίλυση της σύγκρουσης.

2. Ζητά στο Γενικό Γραμματέα να του δοθεί το συντομότερο δυνατό μία αναφορά αναφορικά με τη διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος αυτοδιάθεσης του λαού της Δυτικής Σαχάρας και στους τρόπους εφαρμογής του προκειμένου να διασφαλιστεί η οργάνωση και ο έλεγχός του από τον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών σε συνεργασία με τον Οργανισμό της αφρικανικής ενότητας.
Εδώ, βλέπουμε τον σημαντικό ρόλο του Γενικού Γραμματέα του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών αλλά επίσης και την θέληση αυτού να συνδέεται πάντα με τον θεσμό που έγινε η Αφρικανική Ένωση σχετικά με την επίλυση της σύγκρουσης ακόμα και σε πλαίσιο πρακτικό. Αυτό υποδεικνύει καθαρά την επιθυμία να μην σφετεριστεί την αφρικανική ήπειρο, έτσι ώστε να της αφήσει τη δυνατότητα να συμμετάσχει στη διαδικασία. Έτσι είναι με αυτή την έννοια που πρέπει να γίνουν οι προσπάθειες για την επίτευξη αυτών των σκοπών.