Μπορεί να έχουν συνηθίσει μερικοί να ακούν για το κουρδικό ως ένα πρόβλημα και μόνο, σαν μια άσκηση που θεωρούν ότι δεν μπορούν να λύσουν. Ενώ το κουρδικό λύνεται και βλέπουμε τα πρώτα στοιχεία να εμφανίζονται σιγά σιγά στη Συρία μέσω του Ιράν με επιπτώσεις στην Τουρκία. Το θέμα είναι ότι το βλέπει και το τουρκικό καθεστώς και προσπαθεί με κάθε τρόπο να βάλει εμπόδια στην επίλυση. Η θέση του Κουρδιστάν ειδικά στη ζώνη επαφής με τη Δυτική Αρμενία και στα όρια του ποταμού Τίγρη, επιτρέπει την ανάπτυξη στα βάθη της Τουρκίας από την πίσω πλευρά. Με άλλα λόγια η περιοχή αποτελεί ένα moyo, το οποίο μπορεί να ερμηνευτεί μέσω ανάδρασης ως αποτέλεσμα ενός fuseki κινέζικου τύπου. Δεν υπάρχει λόγος λοιπόν να απουσιάζει η λύση στο πρόβλημα, ειδικά αν δημιουργηθεί συμμαχικό πλαίσιο με τους Αρμένιους και τους Πόντιους. Επιπλέον, λόγω της μεγάλης επιρροής στην περιοχή αυτή, το Κουρδιστάν είναι πρόσφορο έδαφος για τις Η.Π.Α που έτσι βρίσκονται πια βαθιά στη Μέση Ανατολή δίχως τα προβλήματα που προκαλεί συνεχώς το τουρκικό καθεστώς στους λαούς που καταπατά.