Σε πολλούς είναι δύσκολο να φανταστούν ένα λαό χωρίς χώρα αλλά απ’ ό,τι φαίνεται τώρα τους είναι ακόμα πιο δύσκολο να αποδεχτούν ότι ο ίδιος λαός αποκτά σιγά σιγά με τον αγώνα του και τις θυσίες του όχι μόνο μια χώρα αλλά κι ένα κράτος. Διότι πολύ απλά οι Κούρδοι παλεύουν πραγματικά ενάντια στην τρομοκρατική οργάνωση Daesh και στην τουρκική εξουσία. Ξέρουν ότι κανένας από τους δύο δεν θέλει καν να υπάρχουν. Γι’ αυτό το λόγο ο κουρδικός πόλεμος είναι υπαρξιακός. Οι Κούρδοι θέλουν να ζήσουν ελεύθεροι σε μια περιοχή ιστορική. Δεν υπάρχει λόγος να αποδέχονται άλλο την καταπάτηση των δικαιωμάτων τους. Απλώς υπάρχει τόσο μεγάλη παραπληροφόρηση εκ μέρους της Τουρκίας, που δεν καταλαβαίνουμε ότι οι Κούρδοι χτίζουν σιγά σιγά τις δομές τους ακόμα κι αν δεν έχουν πολλά μέσα. Όμως η πραγματικότητα έχει αλλάξει. Και θα ήταν καλό να το γνωρίζουμε κι εμείς. Δεν είμαστε πια σε μια φάση ουδετερότητας γι’ αυτήν την υπόθεση και συνεχίζουμε να αγνοούμε θεμελιακά στοιχεία. Οι Κούρδοι, λοιπόν, δεν πρόκειται να σταματήσουν όσο δεν έχουν μια επίσημη πατρίδα, δηλαδή αναγνωρισμένη από όλους. Λειτουργούν ήδη με το de facto σε πολλά σημεία, είναι το de jure που αναζητούν τώρα.