Ένα άλλο βήμα ήταν απαραίτητο σε αυτήν τη νοητική
προετοιμασία. Το είχαν συμφωνήσει από την αρχή.
Το νησάκι αυτό είχε διπλή συμβολική σημασία.
Διότι το σύμβολο ήταν δώρο της Γαλλίας
κι ήταν το πρώτο σημάδι που έβλεπαν
οι μετανάστες της Ευρώπης.
Γι’ αυτόν τον λόγο άνηκε στα Μνημεία Παγκόσμιας
Κληρονομιάς.
Για τον ίδιο λόγο είχε κλείσει για χρόνια μετά
τους πύργους.
Και τώρα έπρεπε να δουν από κοντά το άγαλμα
ή μάλλον να δουν πώς τους έβλεπε από εκεί
που ήταν όταν πετούσαν πάνω από την πόλη.
Bartholdi 1886.
Και δομή του Eiffel.
Χαλκός και Ατσάλι ενάντια στη βαρβαρότητα.
Ενώ υπήρχε πλέον κίνδυνος.
Γιατί αυτό το σύμβολο ήταν πλέον σημαντικό
για όλη την Ανθρωπότητα.
Το βλέμμα τους εξέταζε κάθε πιθαμή.
Η πολιορκία μπορούσε να το χτυπήσει
και δεν το ήθελαν.
Πριν εκατό χρόνια είχε ήδη πληγωθεί.
Το βλέμμα ήταν του παρελθόντος και υπήρχε
πριν τους ουρανοξύστες.
Είχε το ύψος της ανάγκης.
και τώρα το βάθος της αντεπίθεσης.
Διότι το άγαλμα της ελευθερίας συμβόλιζε
την ελευθερία ενάντια στους καταπατητές
όποιος κι αν ήταν.
Κι αν είχε εξελιχθεί με την ιστορία,
η ουσία του δεν είχε αλλάξει.
Οι εφτά ακτίνες του στέμματος
ήταν οι εφτά ωκεανοί και οι εφτά ήπειροι
με άλλα λόγια αντιπροσώπευαν τον κόσμο
δίχως εξαίρεση.
Με αυτήν την έννοια ήταν ένα σύμβολο
που άξιζε για την Ανθρωπότητα
κι ήταν στόχος για τη βαρβαρότητα.
Δίχως προστασία θα ήταν ένα νέο θύμα.
Το Τέρας το είχε υπολογίσει
στα σενάρια του.
Γι’ αυτό το λόγο είχαν αναλάβει αυτή την αποστολή.
Είχαν πλέον βιωματικά τη μεγάλη εικόνα.
Ήταν το ενδιάμεσο της ανάγκης
πάνω στη νέα σκακιέρα
όπου είχαν τοποθετηθεί πέτρες.