Οι άδειες ήταν έτοιμες.
Η ανθρωπιά θα έπρεπε ν’ αντέξει το αίσχος,
την υποκρισία και το ψέμα των βάρβαρων.
Αντιπροσώπευαν κατοχικά καθεστώτα κι ήθελαν
να τους σέβονται ως επίσημους.
Όμως μόνο με αυτόν τον τρόπο θα περνούσε το
νομοσχέδιο που ήθελαν.
Τα Δικαιώματα της Ανθρωπότητας.
Έπρεπε να γεννηθούν στη Νέα Υόρκη.
Διότι αν τα κατάφερναν εδώ
θα τα κατάφερναν παντού.
Κι η προετοιμασία αυτού του πολέμου
ήταν από τις πιο σκληρές.
Ατέλειωτες συνεδριάσεις.
Άπειρες αντοχές.
Ενδιάμεσες συναντήσεις.
Μυστικές επαφές.
Και δέσιμο δεσμών
για να δημιουργηθεί το απαραίτητο πλαίσιο
ακόμα κι αν αυτό ήταν απλώς αδιανόητο
πριν μερικά χρόνια.
Και τώρα ήταν έτοιμοι
για να πολεμήσουν τις γενοκτονίες.
Η ψηφοφορία ενός ψηφίσματος
Ήταν πάντα δύσκολη.
Όμως τα Δικαιώματα ήταν ένα άλλο επίπεδο.
Είχαν δει το ενδιάμεσο με τους Αυτόχθονους Λαούς.
Αλλά τώρα πάλευαν για την ίδια Ανθρωπότητα
και τίποτα λιγότερο.
Κι βαρβαρότητα ήταν παντού.
Έπρεπε να κάνουν τεράστιες προσπάθειες
για να συγκρατηθούν.
Μόνο το πνεύμα τους ήταν ικανό
να ζήσει το απαράδεκτο
δίχως να γονατίσει.
Είχαν αποφασίσει να είναι με τον Χρόνο
όχι επειδή ήταν μαζί τους
αλλά για την Ανθρωπότητα.
Και την ελευθερία της.
Όλες οι επαφές είχαν γίνει
κι οι πέτρες του Χρόνου
είχαν τοποθετηθεί
στις πρέπουσες θέσεις.
Τότε έβαλαν την τελική
από την οποία κατέρρευσε η βαρβαρότητα
κι οδήγησε στο αποτέλεσμα.
Έτσι γεννήθηκαν τα Δικαιώματα της Ανθρωπότητας.