Όσο και να καθυστερεί η κυβέρνηση, όσο και να αδιαφορεί η αντιπολίτευση διότι δεν είναι το timing, η δυναμική της ελληνικής ΑΟΖ όλο και μεγαλώνει. Όχι ότι υπάρχει κάποιος λόγος σε πολιτικό επίπεδο αλλά γιατί πολύ απλά οι εξελίξεις με τους υδρογονάνθρακες είναι τόσο μεγάλες τόσο στην έρευνα όσο και στην ανακάλυψη που ο καθένας πια είναι υποχρεωμένος να παραδεχτεί την αξία της Ανατολικής Μεσογείου, τη σημασία της Λεκάνης Ηροδότου και τα στρατηγικά αποθέματα που έχουν ήδη βρεθεί με τα κοιτάσματα Ταμάρ και Αφροδίτη, με το γιγαντιαίο κοίτασμα Λεβιάθαν και το υπεργιγαντιαίο Ζορ. Βέβαια ξέρουμε ότι έχουμε ήδη κοιτάσματα και στο Ιόνιο, με τον Αχιλλέα και τον Πύρρο και τα δύο βρίσκονται στην ελληνική ΑΟΖ. Αλλά τα μεγάλα στρατηγικά αποθέματα βρίσκονται νότια της Κρήτης και στη Λεκάνη Ηροδότου. Μάλιστα έχουμε γράψει και για τα χαρακτηριστικά του κοιτάσματος Μίνωα που βρίσκεται νότια της Κρήτης. Σιγά σιγά θα γράψουμε και για τον Δαίδαλο ή ακόμα για τους τέσσερεις υιούς και τις τέσσερεις κόρες του Μίνωα μέχρι να παρθούν πολιτικές αποφάσεις. Συνεχίζουμε όμως έτσι ώστε να μην υπάρχει απολύτως καμιά δικαιολογία άγνοιας από τους ειδικούς τους αρμοδίους και τους πολιτικούς μέχρι να βρεθεί επιτέλους μια κυβέρνηση που να θέλει πραγματικά να βγάλει την πατρίδα μας από την κρίση και να επενδύσει σε αυτά τα νέα ενεργειακά δεδομένα με την αρμόδια στρατηγική για ν’ αλλάξει η γεωπολιτική μας ισχύς σε ευρωπαϊκό επίπεδο.