Στα Μεστά
ανάμεσα
στα τείχη
της σκιάς
βλέπουμε
με τα κλειδιά
στις πόρτες
το φως
της ανθρωπιάς
που δεν φοβάται
τίποτα
όσο ξέρει
ότι μαζί του
είναι ο Χρόνος
κι ότι συνεχίζεται
η δικαιοσύνη
του ήλιου
όχι μόνο
στα ιερά
αλλά ταυτόχρονα
και στα ανθρώπινα
όπου ζει
ο καθένας
όταν θαυμάζει
το παρελθόν
για να ξεπεράσει
το παρόν
δίχως εμπόδια.