Στο ακρογιάλι
της θάλασσας
σταθήκαμε
για να χαρούμε
τον ήλιο
που έγλυφε
τα βότσαλα
και τα φύκια
έτσι μιλήσαμε
για τη ζωή
που επιλέγουμε
να ζήσουμε
και με ποιους
για να ξέρουμε
και πως
θα πεθάνουμε
κι ακούγαμε
τον θαλάσσιο ήχο
να έρχεται
όλο και πιο κοντά
μέχρι ένας δικός μας
ν’ αποφασίσει
να βουτήξει
στο απέραντο
γαλάζιο
για να ζήσει
εκείνη τη στιγμή
μαζί μας
ελεύθερος.