Τα δάκρυα του Αντώνη
όταν άκουσε
από τον Δάσκαλο
ότι ενώ νόμιζε
ότι δεν κάνει
τίποτα το σημαντικό
είναι χάρη
σ’ αυτόν
που έγινε
η Νέα Υόρκη
για να υποστηριχθεί
ο αγώνας
της Δυτικής Σαχάρας
και ακολούθησαν
οι αμέτρητες επαφές
με τον Πρέσβη
για την οργάνωση
της άμυνας
των αθώων
και της αντεπίθεσης
των Δίκαιων
ενάντια στη βαρβαρότητα,
έτσι ο μαθητής
συνειδητοποίησε
ότι τον εμπιστευόταν
κι ότι ήθελε
ν’ ακουστεί
η αλήθεια
δίπλα στο κάστρο
της Χίου.