Τα παπούτσια του Παναγιώτη
ήταν φτωχά
σαν εκείνα
του πίνακα
και σκονισμένα
σαν αυτά
του Δασκάλου
με τον ζεόλιθο
γιατί μαζί του
θα πήγαινε
στις αποστολές
όπου αυτές
ήταν απαραίτητες
για να βοηθήσουν
μαζί
τους ανθρώπους
που έχουν
ανάγκη
και δεν τολμούν
να ζητήσουν
επειδή
δεν ξέρουν
ότι κάποιοι
θα έρθουν
όντως
να τους αλλάξουν
τη ζωή.