Με τις πέτρες
στα δάκτυλα
νιώθεις
τον δράκο
που ζει
και σηκώνει
τον σταυρό
για να προστατέψει
τα θύματα
της γενοκτονίας
και κατανοείς
πώς σώθηκαν
αθώοι
σε αυτήν
την κόλαση
όπου η φρίκη
ήταν
καθημερινή
για όσους
δεν έβλεπαν
την ύπαρξη
του Χρόνου
αφού
οι βασανιστές
δεν τους άφηναν
να πεθάνουν
ήρεμα
μια Κυριακή.