Κούτσαινε ο άνθρωπος
με το παράξενο καπέλο
και τότε κατάλαβες
ότι ήταν ένας επιζώντας
μιας παλιάς γενοκτονίας
που είχες ξεχάσει
γιατί προσπαθούσες να ζήσεις
μέσα στην αδιαφορία
αλλά εκείνο το περπάτημα
επανέφερε την ανθρωπιά σου
και πήγες να τον βοηθήσεις
δίχως να περιμένεις κάποιο ευχαριστώ
κι όμως εκείνος σου χαμογέλασε
λες και είχε ακόμα αυτή
τη δυνατότητα μέσα του.